Op de laatste schooldag kreeg ik van een ouder een cadeautje, een bedankje voor de goede zorgen in het afgelopen schooljaar. Op de achterkant van het kaartje stond: “lieve juf Daniëlle, bedankt dat ik mocht zijn wie ik ben”. De voorkant had de pakkende tekst: “Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt”. Nou, ik zal je vertellen, dit raak ik dus nooit meer kwijt.
Tegenwoordig moeten we er maar bij horen. Gedragen we ons anders, dan krijgen we een stempel en als het een beetje tegenzit een recept tegen depressie, angststoornissen, ADHD en ga zo maar door. Is dit altijd nodig? Soms wel ja, ik zal de laatste zijn die beweert dat medicatie niet nodig is. Toch ben ik van mening dat veel kinderen gedragingen laten zien als gevolg van de richting die ze in geduwd worden. Bewust of onbewust. Diverse omgevingsfactoren, zoals o.a. social media, TV en school, geven een beeld waar kinderen schijnbaar aan moeten voldoen om erbij te horen met als gevolg dat ze zich volledig verliezen in het proberen hieraan ook werkelijk te voldoen.
E.e.a. begint al op jonge leeftijd. Al vroeg starten met school helpt bij je cognitieve ontwikkeling. Op 4 jarige leeftijd start je je schoolloopbaan, vanaf dat moment ga je mee in de massa. Stilzitten op je stoeltje, luisteren, houden aan de opdracht. Maar wat als je nou niet stil kan zitten? Maar lekker wilt rennen, ontdekken, kletsen, dat liedje zingen wat je gisteren geleerd hebt? Bloemetjes wilt teken in je rekenschrift? Hartjes in plaats van puntjes op de i? Steeds vergeet je je vinger op steken, omdat je zo blij bent dat je het antwoord weet dat je het meteen roept? Krijg je dan de stempel onhandelbaar? Impulsief? ADHD? Word je steeds gewezen op wat je niet goed doet? Wat doet dat dan met je? Verdwijnt dan de kleur die jij aan het leven geeft?
Al die jaren dat ik in het (speciaal) onderwijs werk, hoop ik kinderen het gevoel te geven dat ze er mogen zijn. Dat iedereen anders is. Dat iedereen zijn eigen kleur geeft aan deze harde, polariserende en veeleisende maatschappij. Je mag zijn wie je bent! Prijs de creativiteit van een kind, prijs zijn enthousiasme, biedt alternatieven, maar wijs het kind nooit af. Leer het kind dat het erbij hoort en dat het eruit springt door zichzelf te mogen, en vooral te durven, zijn!